ፋናና ቤተሰቧ ህዝብ በሚበዛባት የኢትዮጵያዋ ደብረብርሃን ከተማ ይኖራሉ፡፡ ፋና የሦስተኛ ክፍል ተማሪ ናት፡፡ ቅንና ብልህ ናት፡፡

ፋና እንስሳትን ትወዳለች፡፡ አንዲት ድመት፣ ሁለት ዶሮች፣ አንድ ፍየል እና እርግብ አሏት፡፡ ከእነዚህ የቤት እንስሳት ጋር ስትመግባቸውና ስትጫወት ታሳልፋለች፡፡

አንድ ቀን ፋና ከጓደኞቿ ጋር በትምህርት ቤት ግቢ እየተጫወተች ሳለ ልጆች እርግቦቹ ላይ ድንጋይ ሲወረውሩባቸው አየች፡፡ ‹‹ለምንድነው እርግቦቹን የሚጎዷቸው?›› በማለት ራሷን ጠየቀች፡፡

ጨዋታዋን አቋርጣ ድንጋይ ወደሚወረውሩት ልጆች በኩል ሮጠች፡፡ በመጀመሪያ ጓደኞቿ ምን እንደተከሰተ አልገባቸውም ነበር፡፡ በኋላ ግን ተከተሏት፡፡‹‹ድንጋይ አትወርውሩ›› በማለት ፋና ጮኸች፡፡

ሌሎቹ ልጆች ሮጠው ጠፉ፡፡ ፋና የተጎዱትን እርግቦች ያዘቻቸው፡፡ ክንፎቻቸው ላይ እንደቆሰሉ አየች፡፡ ሁለቱን እርግቦች ወደ ቤቷ ወስዳ ለመንከባከብ ወሰነች፡፡

እርግቦቹን መገበቻቸው፡፡ ምሽትም ላይ ለቤተሰቧ ቀን ያየችውንና ያደረገችውን እንዲሁም እርግቦቹን እንዴት እንዳዳነቻቸው ተናገረች፡፡

ጠዋት ፋናና ቤተሰቧ ወደ ሐኪም ቤት ሄደው ለእርግቦቹ መድሃኒት ገዙላቸው፡፡ ከጥቂት ቀናት በኋላ የእርግቦቹ ቁስል ዳነ፡፡ ፋና በጣም ተደሰተች፡፡

ፋና ሁልጊዜ ለጓደኞቿ ‹‹እኔ እንስሳትን እወዳለሁ፡፡ እንስሳት ለኛ ጠቃሚና ጓደኞቻችን ናቸው፡፡ ከጉዳት ልንጠብቃቸውና ልንንከባከባቸው ይገባናል›› በማለት ትናገራለች፡፡