“Thwithi! Thwithi! Thwithi!“Kwa! Kwa! Kwa!”“Kwak! Kwak! Kwak!”UDada noZuba bahlangana endaweni ephele bahlangane kiyo edamini eliseduze nomlambo. Bebabangani abakhulu.

Bekutjhisa khulu mhlokho. UDada watjuza ngaphakathi kwamanzi. UZuba wacabanga, “Kutjho bona kumnandi ukududa.”Ngemuva kokufaka ihloko yakhe ngemanzini, uDada wathi, “Ingabe ungathanda ukududa? Buya uzokukhwela emhlana bese mina ngizakufundisa.”

Ngaso soke isikhathi uDada nakazama ukungena ngaphasi kwamanzi neZuba lisemhlana, uZuba uyaphapha.UZuba wacabanga adanile wathi, “Angeze ngakghona ukududa njengoDada.”UDada wasala ayedwa ngemanzini.

“Kwenzenjani Zuba? Wu! Uyangiphoqa.Ungangitjhiya njani ngingedwa ngemanzini?” kunghonghoyila uDada.UZuba waphendula wathi, “Ngisaba ukucwila.” Bengicabanga bona bewufuna ukufunda ukududa njengami,” kutjho uDada.

“Twithi! Thwithi! Thwithi! Dada buya okungcono ngikufundise ukuphapha. Ukududa kubudisi khulu!”UZuba wakhamba wayokukhwelela ilitje elikhulu. UDada walandela.Ngokukopeza kwelihlo, uZuba besele aphezulu emthini, uDada wabhalelwa kulandela.

UDada wadana khulu. Wakhuluma ngehliziyo wathi, “UZuba akanamusa.Ngilidada angisilo izuba. Ngijayele ukududa ingasi ukuphapha.”UZuba bekafuna ukududuza umngani wakhe.

Bahlala phasi elitjeni bathula.Ekugcineni, uZuba wathi, “Mngani, namhlanjesi ngifunde bona angeze ngakghona ukududa njengawe.Begodu nawe angeze waphapha njengami. Mina ngiyaphapha wena uyaduda.”Basingathana bathabile.

“Thina simadada, nasidudako, sifaka iinhloko zethu ngemanzini sithi, ‘Kwaa kwaa kwaa rhadada! Kwaa kwa kwa rhadada!’”“Thina siziinyoni, nasiphaphako sibetha amaphiko wethu sithi, ‘Tsiyo, tsiyo, tsiyo!’”